آرامگاه سید میراحمد ابن موسی الکاظم(ع)، برادر گرامی حضرت علی ابن موسی رضا(ع) معروف به شاهچراغ در شیراز و در کنار میدان احمدی روبروی مسجد نو(شهدا) قرار دارد. این آرامگاه در نزد مردم شیراز دارای شکوه و قداست خاصی است و به همین مناسبت همیشه زیارتگاه عاشقان اهل بیت بوده است. بنای حرم در برگیرنده ایوانی در جلو و حرمی گسترده در پشت ایوان می باشد.
حضرت شاهچراغ(ع) در بین سال های 193 تا 210 ه.ق. و در زمان خلافت مامون عباسی برای دیدار برادرش امام رضا(ع) راهی خراسان بود که در شیراز او را به شهادت رساندند و پیکر ایشان در همین جا مدفون گردید. تا سال ها کسی از مدفنش آگاهی نداشت تا در زمان اتابک ابوبکر بن سعد بن زنگی، امیر مقرب الدین مسعود وزیر اتابک، مدفن ایشان ظاهر شد. وی بنایی عالی بر آن مزار ساخت.
در دوران آل اینجو به دستور تاشی خاتون، مادر شاه ابو اسحاق اینجو، گنبدی رفیع بر آن مرقد منور ساخته شد. از سال 912 ه.ق. تاکنون بهسازی های گسترده ای برای این آستان مبارک صورت گرفته است. در حرم و صحن مطهر، شخصیت های بنامی چون شهید محراب آیت الله دستغیب، وصال شیرازی، میرزا ابوالقاسم سکوت، صادق خان زند، جعفر خان زند و روحانی عالی مقام آیت الله سید محمد رضوی به خاک سپرده شده اند.
از نخستین سال های پس از انقلاب اسلامی نیز تاکنون کارهای زیادی بر این بنا انجام گرفته است. هم اکنون آرامگاه، دارای موزه ای است که اشیاء آن متعلق به آستان مقدس شاهچراغ است. کتابخانه حرم نیز یکی از منابع با ارزش مکتوب در فارس به شمار می رود. هم اکنون در دوسوی این حرم، بازارهایی به شکل سنتی وجود دارد و همچنان طرح حرم نیز ادامه دارد.